Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι πρέπει να πίνουν περισσότερο νερό, αλλά μας νέα έρευνα αποκαλύπτει μια απροσδόκητη συνέπεια της πτώσης: θα μπορούσε να κάνει το καθημερινό άγχος πολύ πιο δύσκολο να χειριστεί.
Η μελέτη μας, που δημοσιεύθηκε στο Εφημερίδα της Εφαρμοσμένης Φυσιολογίαςδιαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που έπιναν λιγότερο από 1,5 λίτρα καθημερινά έδειξαν δραματικά υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης – την κύρια ορμόνη στρες του σώματος – όταν αντιμετωπίζουν αγχωτικές καταστάσεις.
Το εύρημα υποδηλώνει ότι η χρόνια ήπια αφυδάτωση μπορεί να ενισχύσει τις αντιδράσεις του στρες με τρόπους που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε.
Σχετικά: Πρώτα από την ευγενική του μελέτη παραθέτει τα οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση νερού κάθε μέρα
Δοκιμάσαμε υγιείς νέους ενήλικες διαιρώντας τους σε δύο ομάδες με βάση τη συνήθη πρόσληψη υγρού. Μια ομάδα έπινε λιγότερο από 1,5 λίτρα ημερησίως, ενώ η άλλη υπερέβη τις τυποποιημένες συστάσεις περίπου δύο λίτρων για γυναίκες και 2,5 λίτρα για τους άνδρες.
Μετά τη διατήρηση αυτών των μοτίβων για μια εβδομάδα, οι συμμετέχοντες αντιμετώπισαν μια δοκιμή εργαστηριακού στρες που αφορούσε τη δημόσια ομιλία και την πνευματική αριθμητική.
Και οι δύο ομάδες αισθάνθηκαν εξίσου νευρικές και έδειξαν παρόμοιες αυξήσεις του καρδιακού ρυθμού. Αλλά η ομάδα χαμηλής ρευστότητας παρουσίασε μια πολύ πιο έντονη κύμα κορτιζόλης-μια απάντηση που θα μπορούσε να αποδειχθεί προβληματική εάν επαναλαμβάνεται καθημερινά σε μήνες ή χρόνια. Χρόνια ανύψωση κορτιζόλη έχει συνδεθεί με αυξημένους κινδύνους καρδιακές παθήσεις, προβλήματα νεφρών και διαβήτη.
Παραδόξως, οι συμμετέχοντες κάτω από ενυδατωμένο δεν ανέφεραν ότι αισθάνονται διψασμένοι από τους καλά ενυδατωμένους ομολόγους τους. Το σώμα τους, ωστόσο, είπε μια διαφορετική ιστορία. Πιο σκούρα, πιο συγκεντρωμένα ούρα αποκάλυψαν την αφυδάτωσή τους, αποδεικνύοντας ότι η δίψα δεν είναι πάντα ένας αξιόπιστος δείκτης των αναγκών ρευστού.
Ο μηχανισμός πίσω από αυτή την ενίσχυση του στρες περιλαμβάνει το εξελιγμένο σύστημα διαχείρισης νερού του σώματος. Όταν ανιχνεύεται η αφυδάτωση, ο εγκέφαλος απελευθερώνει αγγειοπρεσίνη, μια ορμόνη που δίνει εντολή στους νεφρούς να διατηρούν το νερό και να διατηρούν τον όγκο του αίματος.
Αλλά η αγγειοπρεσίνη δεν λειτουργεί μεμονωμένα, επηρεάζει επίσης το σύστημα-απόκρισης του εγκεφάλου, ενδεχομένως αυξάνοντας την απελευθέρωση της κορτιζόλης κατά τη διάρκεια δύσκολων στιγμών.
Διπλή επιβάρυνση
Αυτό δημιουργεί ένα φυσιολογικό διπλό βάρος. Παρόλο που η αγγειοπρεσίνη βοηθά στη διατήρηση του πολύτιμου νερού, καθιστά ταυτόχρονα το σώμα πιο αντιδραστικό στο άγχος. Για κάποιον που περιηγείται στις καθημερινές πιέσεις – προθεσμίες εργασίας, οικογενειακές ευθύνες, οικονομικές ανησυχίες – αυτή η αυξημένη αντιδραστικότητα θα μπορούσε να συσσωρευτεί σε σημαντικές βλάβες για την υγεία με την πάροδο του χρόνου.
Τα ευρήματά μας προσθέτουν ενυδάτωση στον αυξανόμενο κατάλογο των παραγόντων του τρόπου ζωής που επηρεάζουν την ανθεκτικότητα του στρες. Ο ύπνος, η άσκηση, η διατροφή και οι κοινωνικές συνδέσεις παίζουν ρόλους στο πώς χειριζόμαστε τις προκλήσεις της ζωής. Το νερό εμφανίζεται τώρα ως δυνητικά υποτιμημένος σύμμαχος στη διαχείριση του άγχους.
Οι συνέπειες εκτείνονται πέρα από την ατομική φυσιολογία. Στις κοινωνίες όπου το χρόνιο άγχος αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως κρίση δημόσιας υγείας, η ενυδάτωση αναδύεται ως μια εκπληκτικά προσβάσιμη παρέμβαση. Σε αντίθεση με πολλές στρατηγικές διαχείρισης στρες που απαιτούν σημαντικό χρόνο ή πόρους, η κατανάλωση επαρκούς νερού είναι απλή και παγκοσμίως διαθέσιμη.
Ωστόσο, η έρευνά μας δεν υποδηλώνει ότι το νερό είναι μια θεραπεία-όλα για το άγχος. Η μελέτη περιελάμβανε υγιείς νέους ενήλικες σε ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες, οι οποίες δεν μπορούν να αναπαράγουν πλήρως τους πολύπλοκους ψυχολογικούς και κοινωνικούς άγχους που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην καθημερινή ζωή.
Η ενυδάτωση από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει όλες τις πτυχές του άγχους του πραγματικού κόσμου. Χρειαζόμαστε μακροπρόθεσμες μελέτες για να επιβεβαιώσουμε εάν η διατήρηση της βέλτιστης ενυδάτωσης μειώνει πραγματικά τα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με το άγχος για χρόνια ή δεκαετίες.
Οι μεμονωμένες ανάγκες νερού ποικίλλουν σημαντικά με βάση την ηλικία, το μέγεθος του σώματος, τα επίπεδα δραστηριότητας και το κλίμα. Οδηγίες Παρέχετε χρήσιμους στόχους, αλλά τα τρόφιμα του τσαγιού, του καφέ, του γάλακτος και του νερού συμβάλλουν επίσης στην καθημερινή πρόσληψη υγρών. Το κλειδί είναι η συνέπεια και όχι η τελειότητα.
Ένας απλός έλεγχος περιλαμβάνει παρακολούθηση χρώμα ούρων: Το ανοιχτό κίτρινο τυπικά υποδεικνύει επαρκή ενυδάτωση, ενώ οι πιο σκούρες αποχρώσεις υποδηλώνουν αυξημένες ανάγκες υγρού. Αυτή η πρακτική προσέγγιση αφαιρεί τις εικασίες από μια βασική καθημερινή συνήθεια.
Σχετικά: Αυτό το εύχρηστο infographic δείχνει τι λέει το χρώμα του κατούρημα για την υγεία σας
Η καλή υγεία προέρχεται από συσσωρευμένες καθημερινές επιλογές και όχι από δραματικές παρεμβάσεις. Αν και η σωστή ενυδάτωση δεν θα εξαλείψει τις πιέσεις της ζωής, μπορεί να βοηθήσει να διασφαλίσει ότι το σώμα σας είναι καλύτερα εξοπλισμένο για να τις χειριστεί. Σε έναν κόσμο όπου το άγχος αισθάνεται αναπόφευκτο, αυτό το φυσιολογικό πλεονέκτημα θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο πολύτιμο από ό, τι έχουμε αναγνωρίσει προηγουμένως.
Παραμένει νερό απαραίτητο για τη ζωή με τρόπους που εκτείνονται πολύ πέρα από τη βασική επιβίωση. Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη για τη διαχείριση των ψυχολογικών απαιτήσεων της σύγχρονης ζωής, προσφέροντας ένα απλό αλλά ισχυρό εργαλείο για την υποστήριξη τόσο της σωματικής όσο και της ψυχικής ανθεκτικότητας.
Δανιήλ οστόΜεταδιδακτορικός υπεύθυνος έρευνας, Πανεπιστήμιο Liverpool John Moores και Neil WalshΚαθηγητής, Εφαρμοσμένη Φυσιολογία, Πανεπιστήμιο Liverpool John Moores
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύεται από Η συνομιλία Κάτω από μια άδεια Creative Commons. Διαβάστε το αρχικό άρθρο.
